Hij is acht jaar lang het gezicht geweest van het Instituut Asbestslachtoffers. En hoewel er veel is bereikt, zijn we er nog lang niet. “Nederland is een soort ontwikkelingsland als het gaat om de compensatie van beroepsziekten. We doen het slechter dan de ons omringende landen. Het wordt tijd voor een echte keuze.”
Op het moment van schrijven zit Jan Warning ‘ergens op een berg in Zuid-Amerika’. Hij is met pensioen. Naast het Instituut Asbestslachtoffers (IAS) heeft hij ook bijna twee jaar het ISBG (Instituut Slachtoffers Beroepsziekten door Gevaarlijke stoffen) onder zijn hoede gehad. De eerste, het IAS, is bekend. Als er één plek is waar consensus heerst over de asbestziekten mesothelioom en asbestose, dan is dat het IAS wel. Werknemers, werkgevers, overheid en verzekeraars vonden elkaar net voor de eeuwwisseling om de juridische pijn van asbestslachtoffers te verzachten. In 1999 is het IAS opgericht.
